Wijzigingshistorie
Bericht: Re: Programma Portolaan met Google Earth
Gewijzigd door: Erik Springelkamp
Wijzigingsdatum: 28 juli 2016 23:27
Re: Programma Portolaan met Google Earth
[img]http://springelkamp.nl/usr/img/Geschiedenis/Lambert.png[/img]
Ik heb een klein stukje kust geijkt in Google Earth, samen met een aantal plaatsen en toen eens een test gedraaid met het fitten aan een projectie.
Het model is een Lambert projectie, de methode waarmee men sinds een paar honderd jaar stafkaarten maakt.
Die projectie behoudt de hoeken, en is isometrisch op een zekere parallel (topografische diensten gebruiken een iets verfijndere variant, waarop twee parallellen isometrisch zijn, maar het verschil is hier bij deze nauwkeurigheid niet van belang).
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circels rond dat snijpunt. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circelbogen rond dat snijpunt. De hele kaart past op een kegel. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is, en de kegel een cilinder is geworden.
Na het uitvoeren van de projectie wordt de kaart geroteerd, geschaald en verschoven zodat hij het beste past, voor een gegeven Lambertparallel.
Bij het stel punten dat ik hier invoerde werd een Lambertparallel van 13° NB gevonden, dus niet heel ver van de Mercator projectie, en de meridianen lopen dus behoorlijk parallel.
De kaart werd vervolgens over 6° geroteerd voor de beste fit.
De sigma, of chi, was 19 pixels.
De geprojecteerde ware punten heb ik even in rood geplot.
De versie van het programma waarmee dit gedaan is, 1.7.0.11 is opgeleverd.
Deze fitparameters gaan natuurlijk veranderen als er met meer punten gefit gaat worden.
NB: met zo weinig punten (het korte kustlijntje bij Ceuta telt bijna als één punt met groot gewicht), en een model waarin 5 parameters (Lamberthoek, rotatiehoek, schaal, translatie(=2)) zitten, is het geen wonder dat de fit vrij goed is. Maar de vrij kleine Lamberthoek en rotatiehoek is wel weer een goed teken dat de fit niet heel kunstmatig is.
NNB: in mijn ervaring is het goed de kustlijn in korte stukjes te ijken, want als je met een lange lijn gaat schuiven, verlies je het overzicht waar de markante punten zaten terwijl je schuift.
NNNB: Ter verduidelijking, ik denk niet dat die Middeleeuwers de Lambertprojectie kenden, maar ik wilde zien hoezeer een hoekgetrouwe afbeelding anders dan de Mercatorprojectie op de kaart zou fitten. Dat geeft aan hoe 'Mercators' de kaart is, of niet. Dit vanwege mijn theorie dat de Middeleeuwers deze kaart maakten door kaartfragmenten op een isomorfe wijze aan elkaar te passen.
Gewijzigd door: Erik Springelkamp
Wijzigingsdatum: 28 juli 2016 23:22
Re: Programma Portolaan met Google Earth
[img]http://springelkamp.nl/usr/img/Geschiedenis/Lambert.png[/img]
Ik heb een klein stukje kust geijkt in Google Earth, samen met een aantal plaatsen en toen eens een test gedraaid met het fitten aan een projectie.
Het model is een Lambert projectie, de methode waarmee men sinds een paar honderd jaar stafkaarten maakt.
Die projectie behoudt de hoeken, en is isometrisch op een zekere parallel (topografische diensten gebruiken een iets verfijndere variant, waarop twee parallellen isometrisch zijn, maar het verschil is hier bij deze nauwkeurigheid niet van belang).
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circels rond dat snijpunt. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
Na het uitvoeren van de projectie wordt de kaart geroteerd, geschaald en verschoven zodat hij het beste past, voor een gegeven Lambertparallel.
Bij het stel punten dat ik hier invoerde werd een Lambertparallel van 13° NB gevonden, dus niet heel ver van de Mercator projectie, en de meridianen lopen dus behoorlijk parallel.
De kaart werd vervolgens over 6° geroteerd voor de beste fit.
De sigma, of chi, was 19 pixels.
De geprojecteerde ware punten heb ik even in rood geplot.
De versie van het programma waarmee dit gedaan is, 1.7.0.11 is opgeleverd.
Deze fitparameters gaan natuurlijk veranderen als er met meer punten gefit gaat worden.
NB: met zo weinig punten (het korte kustlijntje bij Ceuta telt bijna als één punt met groot gewicht), en een model waarin 5 parameters (Lamberthoek, rotatiehoek, schaal, translatie(=2)) zitten, is het geen wonder dat de fit vrij goed is. Maar de vrij kleine Lamberthoek en rotatiehoek is wel weer een goed teken dat de fit niet heel kunstmatig is.
NNB: in mijn ervaring is het goed de kustlijn in korte stukjes te ijken, want als je met een lange lijn gaat schuiven, verlies je het overzicht waar de markante punten zaten terwijl je schuift.
NNNB: Ter verduidelijking, ik denk niet dat die Middeleeuwers de Lambertprojectie kenden, maar ik wilde zien hoezeer een hoekgetrouwe afbeelding anders dan de Mercatorprojectie op de kaart zou fitten. Dat geeft aan hoe 'Mercators' de kaart is, of niet. Dit vanwege mijn theorie dat de Middeleeuwers deze kaart maakten door kaartfragmenten op een isomorfe wijze aan elkaar te passen.
Gewijzigd door: Erik Springelkamp
Wijzigingsdatum: 28 juli 2016 23:17
Re: Programma Portolaan met Google Earth
[img]http://springelkamp.nl/usr/img/Geschiedenis/Lambert.png[/img]
Ik heb een klein stukje kust geijkt in Google Earth, samen met een aantal plaatsen en toen eens een test gedraaid met het fitten aan een projectie.
Het model is een Lambert projectie, de methode waarmee men sinds een paar honderd jaar stafkaarten maakt.
Die projectie behoudt de hoeken, en is isometrisch op een zekere parallel (topografische diensten gebruiken een iets verfijndere variant, waarop twee parallellen isometrisch zijn, maar het verschil is hier bij deze nauwkeurigheid niet van belang).
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circels rond dat snijpunt. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
Na het uitvoeren van de projectie wordt de kaart geroteerd, geschaald en verschoven zodat hij het beste past, voor een gegeven Lambertparallel.
Bij het stel punten dat ik hier invoerde werd een Lambertparallel van 13° NB gevonden, dus niet heel ver van de Mercator projectie, en de meridianen lopen dus behoorlijk parallel.
De kaart werd vervolgens over 6° geroteerd voor de beste fit.
De sigma, of chi, was 19 pixels.
De geprojecteerde ware punten heb ik even in rood geplot.
De versie van het programma waarmee dit gedaan is, 1.7.0.11 is opgeleverd.
Deze fitparameters gaan natuurlijk veranderen als er met meer punten gefit gaat worden.
NB: met zo weinig punten (het korte kustlijntje bij Ceuta telt bijna als één punt met groot gewicht), en een model waarin 5 parameters (Lamberthoek, rotatiehoek, schaal, translatie(=2)) zitten, is het geen wonder dat de fit vrij goed is. Maar de vrij kleine Lamberthoek en rotatiehoek is wel weer een goed teken dat de fit niet heel kunstmatig is.
NNB: in mijn ervaring is het goed de kustlijn in korte stukjes te ijken, want als je met een lange lijn gaat schuiven, verlies je het overzicht waar de markante punten zaten terwijl je schuift.
Gewijzigd door: Erik Springelkamp
Wijzigingsdatum: 28 juli 2016 23:13
Re: Programma Portolaan met Google Earth
[img]http://springelkamp.nl/usr/img/Geschiedenis/Lambert.png[/img]
Ik heb een klein stukje kust geijkt in Google Earth, samen met een aantal plaatsen en toen eens een test gedraaid met het fitten aan een projectie.
Het model is een Lambert projectie, de methode waarmee men sinds een paar honderd jaar stafkaarten maakt.
Die projectie behoudt de hoeken, en is isometrisch op een zekere parallel (topografische diensten gebruiken een iets verfijndere variant, waarop twee parallellen isometrisch zijn, maar het verschil is hier bij deze nauwkeurigheid niet van belang).
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circels rond dat snijpunt. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
Na het uitvoeren van de projectie wordt de kaart geroteerd, geschaald en verschoven zodat hij het beste past, voor een gegeven Lambertparallel.
Bij het stel punten dat ik hier invoerde werd een Lambertparallel van 13° NB gevonden, dus niet heel ver van de Mercator projectie, en de meridianen lopen dus behoorlijk parallel.
De kaart werd vervolgens over 6° geroteerd voor de beste fit.
De sigma, of chi, was 19 pixels.
De geprojecteerde ware punten heb ik even in rood geplot.
De versie van het programma waarmee dit gedaan is, 1.7.0.11 is opgeleverd.
Deze fitparameters gaan natuurlijk veranderen als er met meer punten gefit gaat worden.
NB: met zo weinig punten (het korte kustlijntje bij Ceuta telt bijna als één punt met groot gewicht), en een model waarin 5 parameters (Lamberthoek, rotatiehoek, schaal, translatie(=2)) zitten, is het geen wonder dat de fit vrij goed is. Maar de vrij kleine Lamberthoek en rotatiehoek is wel weer een goed teken dat de fit niet heel kunstmatig is.
Originele bericht
Auteur: Erik Springelkamp
Datum: 28 juli 2016 23:01
Re: Programma Portolaan met Google Earth
[img]http://springelkamp.nl/usr/img/Geschiedenis/Lambert.png[/img]
Ik heb een klein stukje kust geijkt in Google Earth, samen met een aantal plaatsen en toen eens een test gedraaid met het fitten aan een projectie.
Het model is een Lambert projectie, de methode waarmee men sinds een paar honderd jaar stafkaarten maakt.
Die projectie behoudt de hoeken, en is isometrisch op een zekere parallel (topografische diensten gebruiken een iets verfijndere variant, waarop twee parallellen isometrisch zijn, maar het verschil is hier bij deze nauwkeurigheid niet van belang).
De Mercatorprojectie is een limietgeval van de Lambertprojectie, waarbij de isometrische parallel de evenaar is.
In een Lambertprojectie zijn de meridianen rechte lijnen die elkaar in de verte snijden, en de parallellen zijn concentrische circels rond dat snijpunt. De schaal van de afbeelding wordt langzaam groter naarmate je verder van de Lambertparallel komt.
Na het uitvoeren van de projectie wordt de kaart geroteerd, geschaald en verschoven zodat hij het beste past, voor een gegeven Lambertparallel.
Bij het stel punten dat ik hier invoerde werd een Lambertparallel van 13° NB gevonden, dus niet heel ver van de Mercator projectie, en de meridianen lopen dus behoorlijk parallel.
De kaart werd vervolgens over 6° geroteerd voor de beste fit.
De sigma, of chi, was 19 pixels.
De geprojecteerde ware punten heb ik even in rood geplot.
De versie van het programma waarmee dit gedaan is, 1.7.0.11 is opgeleverd.
Deze fitparameters gaan natuurlijk veranderen als er met meer punten gefit gaat worden.