+VLFBERH+T, echt en namaak
| 28 juni 2015 11:30 |
Zwaarden en hun inscripties zijn hier al vaker voorbij gekomen.
Naar aanleiding van een artikel in MADOC mei 2015, themanummer De Valse Middeleeuwen, ben ik wat meer over de zogenaamde Ulfberht-zwaarden gaan lezen.
Het artikel in MADOC is van de hand van Sebastiaan Pelsmaeker en heeft als titel:
Ulfberht-zwaarden
Merkproducten of goedkope kopieën?
Er zijn, verspreid over Europa zeker meer dan 160 zwaarden gevonden, die gedateerd worden tussen midden 8e en eind 11e eeuw, en die een vorm van de Ulfberht-inscriptie dragen. In de Angelsaksische wereld en in Scandinavië worden ze vaak Viking-zwaarden genoemd, omdat verreweg de meeste exemplaren in Scandinavië gevonden zijn. (En toch gaat men er meestal van uit dat ze in het Frankenrijk gemaakt zijn
)
Metallurgisch onderzoek aan een aantal van die zwaarden laat een groot kwaliteitsverschil zien.
Het leuke is dat er een verband lijkt te bestaan tussen de kwaliteit en het type van de naam-inscriptie.
De zwaarden met de inscriptie +VLFBERH+T zouden wel eens de ‘echte’ kunnen zijn en de zwaarden met varianten op die inscriptie de goedkopere(?) kopieën.
De kwalitatief hoogstaande exemplaren zijn van kroezenstaal (in het Nederlands ook wel Gietstaal). Dit materiaal werd, daar twijfelt men niet aan, geïmporteerd uit het Midden-Oosten.
Een aantal artikelen die Pelsmaeker aanhaalt zijn op internet beschikbaar:
Het metallurgisch onderzoek van Alan Williams uit 2009:
A METALLURGICAL STUDY OF SOME VIKING SWORDS
Verschenen in Gladius
Een artikel van Anne Stalsberg uit 2008:
The Vlfberht sword blades reevaluated
Verschenen in een Festschrift ter ere van de 70e verjaardag van archeoloog Jenny-Rita Næss.
Verder vond ik nog een kort commentaar op het onderzoek van Williams, van Eva Elisabeth Astrup en Irmelin Martens uit 2011:
STUDIES OF VIKING AGE SWORDS:
METALLOGRAPHY AND ARCHAEOLOGY
Ook verschenen in Gladius.
En een artikel op een blog genaamd ‘Tameshigiri’ (The Art of Cutting) van Randy McCall uit 2014:
Razor Edged 3: Comparing metallurgy of special medieval swords
Als je de tijd en de interesse hebt is hier veel te leren en te speculeren.
Groet,
Dagobert
Science: An orderly arrangement of what at the moment seem to be facts.
Naar aanleiding van een artikel in MADOC mei 2015, themanummer De Valse Middeleeuwen, ben ik wat meer over de zogenaamde Ulfberht-zwaarden gaan lezen.
Het artikel in MADOC is van de hand van Sebastiaan Pelsmaeker en heeft als titel:
Ulfberht-zwaarden
Merkproducten of goedkope kopieën?
Er zijn, verspreid over Europa zeker meer dan 160 zwaarden gevonden, die gedateerd worden tussen midden 8e en eind 11e eeuw, en die een vorm van de Ulfberht-inscriptie dragen. In de Angelsaksische wereld en in Scandinavië worden ze vaak Viking-zwaarden genoemd, omdat verreweg de meeste exemplaren in Scandinavië gevonden zijn. (En toch gaat men er meestal van uit dat ze in het Frankenrijk gemaakt zijn
)
Metallurgisch onderzoek aan een aantal van die zwaarden laat een groot kwaliteitsverschil zien.
Het leuke is dat er een verband lijkt te bestaan tussen de kwaliteit en het type van de naam-inscriptie.
De zwaarden met de inscriptie +VLFBERH+T zouden wel eens de ‘echte’ kunnen zijn en de zwaarden met varianten op die inscriptie de goedkopere(?) kopieën.
De kwalitatief hoogstaande exemplaren zijn van kroezenstaal (in het Nederlands ook wel Gietstaal). Dit materiaal werd, daar twijfelt men niet aan, geïmporteerd uit het Midden-Oosten.
Een aantal artikelen die Pelsmaeker aanhaalt zijn op internet beschikbaar:
Het metallurgisch onderzoek van Alan Williams uit 2009:
A METALLURGICAL STUDY OF SOME VIKING SWORDS
Verschenen in Gladius
Een artikel van Anne Stalsberg uit 2008:
The Vlfberht sword blades reevaluated
Verschenen in een Festschrift ter ere van de 70e verjaardag van archeoloog Jenny-Rita Næss.
Verder vond ik nog een kort commentaar op het onderzoek van Williams, van Eva Elisabeth Astrup en Irmelin Martens uit 2011:
STUDIES OF VIKING AGE SWORDS:
METALLOGRAPHY AND ARCHAEOLOGY
Ook verschenen in Gladius.
En een artikel op een blog genaamd ‘Tameshigiri’ (The Art of Cutting) van Randy McCall uit 2014:
Razor Edged 3: Comparing metallurgy of special medieval swords
Als je de tijd en de interesse hebt is hier veel te leren en te speculeren.
Groet,
Dagobert
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.