Heeft Walichrum(huidig Domburg, naamgever van de streek Walcheren) iets met Kelten te maken?
Het zit namelijk zo. In de lage landen is de G van Gallie verworden tot een W.
Zo is op
Wiki te lezen:
Quote
De volkeren die nu collectief benoemd worden als 'de Kelten' werden in klassieke bronnen ook aangeduid als 'Galli' (Romeinse historici) of 'Galatae' (Griekse bronnen en Polybius). Deze benamingen werden door schrijvers uit de 1e eeuw v.Chr. gezien als synoniemen voor het Griekse 'Keltoi' en het Latijnse 'Celtae'. Zo schreef Julius Caesar over de inwoners van Gallië: "Wij noemen hen Galliërs, maar in hun eigen taal noemen zij zichzelf Kelten." (Qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur).
De naam 'Kelt' is in veel geografische en andere namen terug te vinden, hoewel niet altijd even herkenbaar. Meest waarschijnlijk is de naamgeving afkomstig van de Griekse historici Hecataeus van Milete en Herodotus uit de 5e eeuw v.Chr.; zij noemden het volk dat aan de La Tène-cultuur was verbonden, en met wie zij handel dreven, Keltoi.[1] Dit werd later overgenomen door de Romeinen.
Sommige hebben als stam wal, zoals:
Wales
Cornwall
Wallonië
Wallis
Walachije
Andere hebben als stam gal, zoals de volgende:
Gallië, de oude naam van Europa tussen de Rijn, de Alpen en de Pyreneeën
Galicië (Spanje)
Galicië (Polen)
Galatië, een Keltisch koninkrijk dat thans in Turkije ligt. (Ankara was aanvankelijk de Keltische stad Ancyra)
In 1066 veroverde Willem de Veroveraar Engeland. Op het tapijt van Bayeux staat de hele geschiedenis geborduurd en is de spelling "Willelm" waar de fransen het hebben over "Guillome". We hebben het dan over een in Engeland gemaakt borduursel.
Kennelijk is er ergens een W-grens die door Europa loopt volgens Wiki zelfs door Zwitserland. Of het Zwitserse kanton Wallis ook een getuige is van het woord Kelt is echter volgens mij nog niet heel erg zeker. Want de streek had in de Romeinse tijd de naam "Vallis Poenina" waar Jullius Caesar al het volgende zei over kelten: "Qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur"
Dus duidelijk Kelt met de klank K en Vallis Poenina refereert naar de valleien rond Poenina=Grote St. Bernard pas.
Laat onverlet dat de overige Wal-namen die op Wiki genoemd worden wel iets met Galliers te maken kunnen hebben.
Zelfs uit onverwachte hoek kan daar nog wel wat aan toegevoegd worden. Namelijk de
Walnoot.
Quote
WALNOOT
znw., vr. als ben. voor de vrucht, en m. als ben. voor den boom; mv. -noten. Mnl. walnote (Teuth. [1477]: wallnott); mnd. walnōt, walnut; oeng. wealhnutu, neng. walnut; hd. walnuss; on. valhnot, de. valno/d, zwe. valnöt. Het woord is een samenst. met noot (I); het eerste lid gaat terug op den germ. volksnaam Walha- ‘Kelt, Romaan’ (zie verder bij waal (III), en wijst, evenals lat. nux gallica en mhd. wälhisch nusz, op de herkomst van dezen in het Middellandsche-Zee-gebied inheemschen in Gallië veel aangeplanten boom
In het oudsaksisch woordenboek staat vervolgens te lezen:
Quote
walh?***, as., st. M. (a): nhd. Welscher, Kelte; ne. Welsh (M.), Celt (M.); Hw.: vgl. ahd. walah* (st. M. a); Q.: PN; E.: germ. *Walaha-, *Walahaz, st. M. (a), Kelte, Welscher, Fremder, Lw. lat.-kelt. Volca; Son.: Holthausen, F., Altsächsisches Wörterbuch, 2. A. 1967, S. 83a, Schlaug, W., Studien zu den altsächsischen Personennamen des 11. und 12. Jahrhunderts, 1955, S. 154, S. 226 (z. B. Walebrun?, Walako), Schlaug, W., Die altsächsischen Personennamen vor dem Jahre 1000, 1962, S. 169 (z. B. Walhbert)
Behalve de verwijzing naar Kelt is hier ook een verwijzing naar "Vreemdeling". Dit wordt ook aangehaald in de
HistoryofEnglishPodcast. In die Podcast wordt Walnoot gelijk gesteld aan "vreemde noot". En zouden de Welsh ook eigenlijk "vreemdelingen" betekenen in de ogen van de nieuwe Angelse en Saksische veroveraars. Dat weet ik zo net nog niet. "keltische noot" en "gallische noot" zou ik minder "vreemd" vinden. En "hoek van de kelten" voor Cornwall voor het uiterste westelijke stukje Engeland klinkt me ook logischer in de oren.
Komen we terug op Walichrum.
Heeft dat dan iets met "Walh", "Walah" of "Walaha-" te maken? Ik sluit het niet uit. Walichrum zou zelfs "Ruimte van de Kelten" kunnen betekenen als we "rum" mogen verbinden met (b.v. het
oudsaksische):
Quote
rūm* (1) 1, rū-m*, as., st. M. (a?): nhd. Raum, Entfernung; ne. room (N.), distance (N.); Hw.: vgl. ahd. rūm (1) (st. M. a?); Q.: H (830); E.: germ. *rūma-, *rūmaz, st. M. (a), Raum, Platz (M.) (1); germ. *rūma-, *rūmam, st. N. (a), Raum, Platz (M.) (1); s. idg. *reu̯ə-, *rū-, V., öffnen, Pokorny 874; W.: mnd. rūm, N., Raum, Platz (M.) (1); B.: H Akk. Sg. rum 4881 M, rúm 4881 C; Kont.: H thô stôd that folc an rûm 4881; Son.: vgl. Behaghel, O., Die Syntax des Heliand, 1897, S. 1, 63, 77, Wortschatz der germanischen Spracheinheit, unter Mitw. v. Falk, H., gänzlich umgearb. v. Torp, A., 4. A., 1909, S. 353, Berr, S., An Etymological Glossary to the Old Saxon Heliand, 1971, 323
Maar hoe zit het dan met onze rivier "Vahalis", onze huidige Waal? Grensrivier met de Kelten?
Weet iemand nog meer toponiemen?