Dagobert Schreef:
-------------------------------------------------------
> burgdal Schreef:
> --------------------------------------------------
> -----
> >
> > De oudste vermelding van het woord wiking
> dateert
> > van de zevende eeuw. Het zit in de
> samenstelling
> > 'wícingsceaða'. Het Oudengels 'wicing' en
> > Oudfries 'wizing' zijn zeker driehonderd jaar
> > ouder dan het Oudnoorse woord uit de tiende
> eeuw.
> > Ik kan zo moeilijk aannemen dat het woord uit
> het
> > Noors komt, wel dat het woord in het Noors
> > terechtkwam.
> >
>
> Hmmm, het “Oudnoorse woord uit de tiende
> eeuw”.
> Is dat wel een ‘eerlijke’ vergelijking?
Ook in het Oerscandinavisch kwam het woord niet voor. Inderdaad, de oudste vermelding van een woord betekent zeker niet dat het woord nog niet bestond of dat het oudste gebruik van het woord uit die streek komt. Des te meer als men beseft dat bepaalde volkeren hun cultuur en taal mondeling overbrachten naar de volgende generaties. Voor de West-Germanen gold dit zeker. Maar driehonderd jaar geen melding maken van een woord over iets dat rond de Noordzee heel belangrijk was, is toch een belangrijke vaststelling. Om elkaar goed te begrijpen: Het ging niet over het Oudnoors uit de tiende eeuw, maar over het woord wiking in de tiende eeuw in het Oudnoors.
Toch voel ik dat men nogal los omspringt met data. In de twee boeken van taalhistorica Ridel uit Normandië vind ik nergens data van de eerste verschijning van een bepaald Scandinavisch woord. Enkele malen staat er wel een datum en die is dan meestal van een heel wat latere tijd. Ik kijk echt uit naar een boek dat aantoont in hoeverre Oerscandinavisch en/of Oudnoors afwijkt van Oud(west)Germaans. Ik ben nog meer geïnteresseerd in een etymologisch woordenboek van de Scandinavische talen met een 'eerste datum' vermelding. Zeker is dat het Oudnoors jonger is dat het Oudgermaans-Oudwestgermaans.