Lolke Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wat ik leuk vind is dat er kennelijk een process
> gaande is in die koppen van historicie waarbij
> aanhoudende publiciteit heel langzaam gaat van
> afwijzing, naar "zou het misschien toch?", naar
> "eigenlijk wel "plausibel".
Tja, niet in mijn al dan niet vooringenomen 'Romeins' kopje !
Marskampen met één of meer legioenen werden gebouwd door de legionairs, auxilae zorgden voor een beveiliging rondom en werden na voltooiing opgenomen binnen het aangelegde kamp. Oefenkampen van de Romeinse legioenen behelsden het relatief snel aanleggen daarvan en waarin het vnl. ging om bepaalde aspecten: het meten, de afgeronde hoeken en zeker betreffende de toegangen naast het behoud van de ‘graafvaardigheden’. Bv. bij Alpen de oefenkampen van ca. 0,5 ha – 1,1, ha en die deels niet volledig omwald waren hetgeen duidt op het uitvoeren van bepaalde aspecten.
De auxilia-cohorten langs de Rijn bevonden zich in permanente fortificaties, gebouwd door legionairs van een legioen (Vetera). Deze cohorten beveiligden de grenszone middels waarneming en patrouilles. In voorkomend geval werd opgetreden tegen ‘binnendringers’.
Een zelfstandige inzet door een dergelijk cohort rechts van de Rijn is niet aannemelijk. In deze zijn er overigens geen bekendheden. In geval van een deelname aan een legeroperatie waren de auxilia-onderdelen verantwoordelijk voor de beveiliging en verkenningen.
Het aanleggen van ‘eigen’ oefenkampen behoorde daarmee niet tot hun taak.
Romeinse marskampen werden voorts niet standaard aangelegd in een specifieke windrichting. De uitleg werd bepaald door de positie in de richting van de ‘vijand’ (met de hoofdtoegang) en door de terreinomstandigheden waarbij de vorm werd aangepast.
De ruitvormige kampjes in kwestie zijn min of meer identiek, kennen voorts een identieke oriëntatie en vormen in de samenhang een rechthoekige ‘formatie’ in het terrein.
De kampjes op de heide kennen geen toegangen/doorgangen (sprake is kennelijk van een op-/afrit).
Indien het al Romeinse oefenkampen betreft zou er minimaal één toegang moeten zijn en die in front werd beveiligd door een wal (titulum toegang).
De situatie op de heide oogt derhalve niet dat het een Romeinse oefeninrichting betreft.
Een wat wilde fantasie maar kan het zijn dat die percelen werden aangelegd t.b.v. van een latere benutting als akker? Tijdelijk konden er dan schapen grazen t.b.v. een bemesting. De identieke oriëntatie lijkt wat bevreemdend maar het zou kunnen.
Mochten de kampjes veel ouder zijn kan het een meer ‘religieuze’ duiding hebben.
Hier wil ik het in deze bij laten. Hopelijk wordt ooit een nader archeologisch onderzoek gehouden, voorshands blijft het bij speculaties dan wel ‘wishful thinking’ hetgeen wel plezant kan zijn.
Servus,
Vorenus
