Nog een recent opgedoken talig argument tegen een Fries Groningen
[
www.nifterlaca.nl]
Quote
Erik
Naast ander leuks komt hier een vergelijking van voornamen voor rond 1400 tussen de Ommelanden en Groningen: de Ommelanden zijn vrijwel volledig van het Eppe type, Fries, terwijl de stadse namen vrijwel volledig algemeen Germaans (Egbert, Hendrik...) of Bijbels zijn. Er bestaat in 1400 dus een keiharde culturele muur tussen Stad (met Drenthe enzo) en Ommeland. Dit nog even voor die eigenwijzen die Groningen van Friese afkomst wilden laten zijn.
De spreker, Redmer Alma, als dat niet oud-fries is, ziet niet zozeer de Stad als oorzaak van de ontfriesing, maar vooral de kracht van het Nederduits als standaardtaal van de Baltische Zee tot Holland, want de intensieve contacten tussen Stad en Ommeland door aristocratische huwelijken (mijn toevoeging: en het stapelrecht wat de boeren naar de Stad bracht) komen net iets te laat voor het verschijnsel dat al midden 14e eeuw begint.
Rond 1500 is die overgang naar het Nederduits zeker in de officiële sfeer voltooid. In een steeds kleiner aantal afgelegen gebiedjes blijft het Fries in strikt huiselijke sfeer nog hangen. Maar er wordt ondertussen volop getrouwd en gemigreerd tussen Oost-Friezen en Nedersaksers. In de Ommelanden is
Fries vooral een politiek vaandel van de Jonkers van het platteland en veel minder een etnisch begrip geworden.
Beweringen van Ommelanders van na de Middeleeuwen over de oudere geschiedenis van Groningen kunnen we niet los zien van de politieke situatie van die tijd. Gedwongen in een eenheid met de dominante Stad zoeken zij naar aanspraken op die Stad. Daarin worden ze niet meer gehinderd door de overduidelijke etnische barrière die hen enkele eeuwen daarvoor nog zo duidelijk gescheiden had, en kunnen ze hun fantasie de vrije loop laten.
Met andere woorden, die na-middeleeuwse Ommelanders die over de oude geschiedenis schreven, zouden zo maar SEM-auteurs kunnen zijn.
