'Men' neemt algemeen aan dat Groningen haar naam aan de kleur groen te danken heeft. Daarmee kan die naam ook op andere plaatsen gebruikt zijn. Groen is een nogal veel voorkomende kleur in West-Europa
.
Vraag blijft dan nog wat er nou zo groen was aan Groningen, in vergelijking met andere plaatsen in de omgeving.
Met de nederzetting op de daar heel smalle Hondsrug, lijken de groene weilanden van het lage land rondom voor een Drents dorp op het eerste gezicht inderdaad erg groen. Een Drents dorp grensde normaal gesproken aan een zwarte es (geel als er rogge groeide), wegen van geel zand, eikenbomen met bruinig loof, en bruin en paarsige heide verderop. De maden lagen in het algemeen een eind verderop langs de naburige beek.
Maar toen de naam Groningen (of Groeningen, maar die oe stond in Nederland vaak voor een lange oo) ontstond, zeker voor de Hoge Middeleeuwen, toen waren die lage streken wellicht nog helemaal niet tot groene weilanden ontgonnen. En in moerassen overheersen eerder bruinige tinten dan opvallend groen. Ook naar het Noorden toe lag er tussen het puntje van de Hondsrug en de groene kwelders van Frisia nog een rietmoeras langs de Aa, en riet is een groot deel van het jaar eerder gelig dan groen.
En dan die Hondsrug zelf bij Groningen? Daar lagen essen en woerden voor de landbouw op, dus daar zie ik niet zomaar een opvallend groen. Misschien toch het riet aan drie kanten, wel opvallend groen in het voorjaar?
Of waren de maden onderaan de rug toch al heel lang geleden in groene velden omgezet, zodat Groningen inderdaad al opvallend in het groen lag? Of was het uitzicht naar het Noorden over de groene kwelders van Frisia hier de bron van de naamgeving? Je moet er op 8 meter hoogte zonder tussenliggende bomen een ver groen uitzicht gehad hebben. Verre uitzichten in Drenthe zagen meestal over heidevelden uit.
De verkorting tot het lokale Grunn zal wel in de lange loop der tijd hebben plaatsgevonden. Hoe komen de Friezen trouwens aan de s in hun Grins?