> Fascinerend toch, zo’n ‘eenling’ van zo ver
> weg. En ook met enige status, gezien de
> bijgiften.
Er zijn ondertussen in Europa zo veel vrouwelijke resten gevonden, dat je het volgende mag concluderen
a) Het was heel normaal dat vrouwen vele 100den kilometers van de plek waar ze opgroeiden, hun nieuwe thuis vonden. Het hoorde bij de cultuur in heel Europa. Al vanaf de bronstijd.
Hier een voorbeeld, en het voorbeeld van
de vrouw van Haraldskær die op 40 jarige leeftijd kennelijk nog een hele reis had ondernomen voordat ze gewurgd werd en van
deze nog niet bekend, althans niet gevonden, ondanks dat er wel een isotopenonderzoek is gedaan.
b) Het was heel normaal dat groepen mensen op 100den kilometers van elkaar contacten onderhielden. We weten niet hoe ze dat contact onderhielden, maar laat ik nog het voorbeeld noemen van de Herulli die ergens heel ver weg van hun oorsprongsplek een nieuwe koning ophaalden uit hun oorsprongsplek. (
draadje van 2014)
