Dank, mooi artikel.
Helaas is mijn denkraam te klein voor de ingewikkeldheid van die stambomen, wat er bij mij van blijft hangen is dat er een hele wolk Wichmannen, Meinharden en Eberharden opduiken in de omgeving van Hamaland.
Wat mij dan nog intrigeert, is die figuur van Folker, verder niet benoemd in het artikel, die kennelijk zó veel bezittingen heeft in de Hamalandse invloedssfeer, zonder dat hij ergens als graaf bekend staat. Als hij al zo veel ver verspreid bezit had, wat moeten die takken die wel graaf waren dan wel niet gehad hebben?
Als gelukkige bijvangst wordt in het artikel wel uitgelegd hoe dat nou eigenlijk zat met het Graafschap van Drenthe, dat van Hamaland tenslotte naar Utrecht ging, maar tussendoor nog even bleef hangen bij een paar Nederlotharingers, die het kennelijk nog net voor de terugvordering door de Keizer geërfd hebben van Balderik.
Het Graafschap over Drenthe zou Utrecht dan pas in 1044 definitief verworven hebben, nadat de tweede erfgenaam overleden was, wat interessant genoeg nog ná het verwerven van Groningen valt. Zouden ze zich daar in de omgeving van Metz ook daadwerkelijk bemoeid hebben met dat verre Drenthe, of werd zoiets, de hoge rechtspleging met de inkomsten daarvan, tegen betaling van wat geld afgedaan door tussenpersonen?
