De schrijver van het artikel in SEMafoor 2004 nr. 3 vertelt dat het gedicht zich bevindt in de schriftelijke nalatenschap van Albert Delahaye, die het meende te moeten kwalificeren als van Middelnederlandse origine met een mogelijke oorsprong van vóór de twaalfde eeuw.
De auteur beschrijft de wonderlijke manier waarop dit gedicht in het bezit van Delahaye is gekomen.
De oorsprong van het gedicht is in nevelen gehuld.
Er is een route die terugvoert naar Guido Gezelle, kenner van het Middelnederlands en het Fries. Hij had het vers in zijn bezit.
Een deel van Gezelle's papieren, inclusief dit vers, heeft hij nagelaten aan een huisknecht en protégé Emiel van Biervliet (een merkwaardig figuur). De inventaris van Van Biervliet is bij een brand verloren gegaan. Maar ...
Een pupil van Van Biervliet, ene Marcel van de Velde mocht ooit eens in die papieren snuffelen. Het gedicht trok kennelijk zijn speciale aandacht want hij pende het over. Aldus is het vers gered gebleven.
Van de Velde kende en correspondeerde met ene prof. G. van Oosterhout die op zijn beurt weer correspondeerde met Delahaye. Zo kwam het vers bij Delahaye terecht.
Van de Velde noemde in de correspondentie met Van Oosterhout nog een andere weg waarlangs het gedicht tot ons is gekomen, namelijk uit Ierland!
Hij kende ene Van der Chijs van de 'Keltisch-Germaanse Studiekring' in Den Haag die vaak in Engeland en Ierland verbleef.
(Guido Gezelle heeft ook geruime tijd als docent in Engeland vertoefd, dus wie weet ...)
Deze Van der Chijs zou het vers uit Ierland hebben meegenomen.
Wijlen
Hans den Besten (prof. dr. taalkundige die goede contacten met SEM onderhield en regelmatig in SEMafoor publiceerde en ook nog op ons forum heeft geschreven), schijnt het vers bestempeld te hebben als fake. Van een geletterd iemand uit de 19e eeuw die op de hoogte was van Germaanse goden, vroegmiddeleeuwse geschiedenis, Middelnederlands, (Oud-)Fries, enz.; 'Spielerei' dus.
Mooi verhaal toch!
Ik ben geen taalkundige, wel denk ik een vreemde mix van oudere en modernere bewoordingen in het vers te zien. Hans den Besten zou hier wel eens gelijk kunnen hebben, fake. Of zoals CarolusMagnus zo mooi zegt: 'een romantisch retro-riedeltje'.
Waar terdege rekening mee moet worden gehouden, is de mogelijkheid dat Guido Gezelle het geschreven heeft.
Groet,
Dagobert
Science: An orderly arrangement of what at the moment seem to be facts.